Różnica między indukcyjnością trybu wspólnego a indukcyjnością trybu różnicowego
Zostaw wiadomość
Różnica między indukcyjnością trybu wspólnego a indukcyjnością trybu różnicowego
Istnieją dwa rodzaje cewek indukcyjnych stosowanych w celu przeciwdziałania zakłóceniom elektromagnetycznym: cewki indukcyjne w trybie wspólnym i cewki w trybie różnicowym.
Zakłócenie pola elektromagnetycznego generuje prąd w trybie różnicowym między liniami, powodując zakłócenia w obciążeniu, które nazywane są zakłóceniami w trybie różnicowym; Zakłócające pole elektromagnetyczne generuje prąd w trybie wspólnym między linią a uziemieniem, który generuje napięcie w trybie różnicowym na obciążeniu i powoduje zakłócenia, które są znane jako zakłócenia pętli uziemienia w trybie wspólnym.
Indukcyjność filtrująca stosowana do tłumienia zakłóceń w trybie wspólnym nazywana jest indukcyjnością w trybie wspólnym [2]. Indukcyjność filtrująca używana do tłumienia zakłóceń trybu różnicowego nazywana jest indukcyjnością trybu różnicowego.
Cewki indukcyjne w trybie wspólnym to dwa zestawy cewek o równej liczbie cewek, równej średnicy drutu i przeciwnych kierunkach uzwojenia nawiniętych wokół tego samego żelaznego rdzenia. Cewka indukcyjna w trybie różnicowym to cewka nawinięta wokół żelaznego rdzenia.
Cechą charakterystyczną cewki indukcyjnej jest to, że dzięki przeciwstawnym kierunkom uzwojenia dwóch zestawów cewek na tym samym żelaznym rdzeniu, żelazny rdzeń nie boi się nasycenia. Najczęściej stosowanym materiałem rdzenia magnetycznego na rynku jest materiał ferrytowy o wysokiej przewodności.
Cechą charakterystyczną indukcyjności trybu różnicowego jest jej zastosowanie w sytuacjach wysokiego prądu. Ze względu na fakt, że cewka jest nawinięta wokół żelaznego rdzenia, gdy prąd wpływający do cewki wzrasta, żelazny rdzeń w cewce ulega nasyceniu. Dlatego najczęściej stosowanym materiałem rdzenia żelaznego na rynku jest metalowy rdzeń sproszkowany. Zwłaszcza materiał rdzenia z proszku żelaza (ze względu na jego niską cenę).
